Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

Πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν,στου Μπλουμοσίφη την ταβέρνα!

   Είπαμε και εμείς να αλλάξουμε παραστάσεις.Να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα και την ρουτίνα,έτσι για να μας βρει ο καινούριος χρόνος σε άλλο περιβάλλον με άλλη,γιορτινή διάθεση αλλά πάνω από όλα για να προστατεύσουμε εμένα ,για να μην πέσω στην ίδια παγίδα που έπεσα τα Χριστούγεννα και αντί να με βρει ο καινούριος χρόνος με γιορτινή διάθεση με βρει με το ξεσκονόπανο στο χέρι! (βλ.Ήρθαν τα Χριστούγεννα,εορτή μεγάλη..)Με έναν περίτεχνο ελιγμό λοιπόν,αφήσαμε πίσω άδειες,κατσουφιασμένες κατσαρόλες,λυπημένα ξεσκονόπανα και καλοστιμένες σφουγγαρίστρες και βρεθήκαμε οικογενειακώς στον Βάμο!
   Αργά το απόγευμα της παραμονής είχαμε κιόλας φτάσει.Εμείς και όλα τα μπαγκάζια μας ,που πιο πολύ θύμιζαν μετακόμιση..Ήταν βέβαια και ο Νερουλίτο που όσο να πεις περιορίζει τον ζωτικό μας χώρο..δυο μέτρα παληκαρόσκυλος είναι αυτός!!Τακτοποιηθήκαμε γρήγορα στα δωμάτια-ξενώνες,βρήκε και ο Νέρο μια μεγάλη ελιά για να τοποθετηθεί το σπιτάκι του από κάτω και ήμασταν έτοιμοι για την αλλαγή του χρόνου.
   Η συνεδρίαση άρχισε.Προτάσεις πολλές ακούστηκαν από τους άνδρες της παρέας,οι οποίοι είχαν φροντίσει να κάνουν αυτοψία σε όλα τα εστιατόρια της περιοχής!Κέρδισε ο Μπλουμοσίφης!!Μάλλον επειδή ήταν δίπλα στους ξενώνες..Ωστόσο το μπεμπόνι παρά την φασαρία,είπε να πάρει έναν υπνάκο για να είναι φρέσκια στην αλλαγή!Τα άλλα δύο ζουζούνια ακμαιότατα!!Εγώ ,που με είχε ζαλίσει η ζέστη από το τζάκι,έβλεπα την δικιά μου να κοιμάται γαλήνια και σκεφτόμουν τι καλά που θα ΄ταν να είχαμε καρότσι για δίδυμα ,ίσως και για τρίδυμα ,να γείρω δίπλα της και να ξυπνήσω τα Φώτα!!
    Πήγαμε πρώτοι και καλύτεροι στο άδειο μαγαζί και το γεμίσαμε.Αφού διαλέξαμε το καλύτερο και πιο βολικό τραπέζι για τα μικράκια μας ,αρχίσαμε τις παραγγελίες για να μας βρει ο καινούριος χρόνος με γεμάτο τραπέζι.Γύρω στις 11 και κάτι κανένας δεν κοιμόταν.Ένας μικρούλης γκρίνιαζε και είχε υπερένταση,μια μικρούλα καθόταν χαρούμενη στην αγκαλιά του μπαμπά της και η δικιά μου ποντικομικρούλα ροκάνιζε ευτυχισμένη το ψωμάκι της!Βρε,λες να τα καταφέρουν και να αλλάξουμε τον χρόνο όλοι μαζί,σκέφτηκα.Όταν όμως είσαι με παιδιά τίποτα δεν θεωρείται δεδομένο!Τώρα πια γκρίνιαζε και το τιτικάκι..Ήρθε ο μπαμπάς της,σαν από μηχανής θεός,παίρνει αγκαλιά το μπίτι-τίτι και με τις μαγικές κινήσεις που μόνο εκείνος γνωρίζει, την κοιμίζει..
   Τελικά η αλλαγή του χρόνου είχε μόνο μια απώλεια,το τιτικάκι.Της στείλαμε όμως αέρινα φιλιά και ψιθυριστές ευχές..Το φλουρί δεν έπεσε σε κανέναν από την οικογένειά μας.'Επεσε όμως ο φελλός της σαμπάνιας στο κεφάλι μου.Τώρα φοβάμαι μήπως όλο το χρόνο στρουμφίζει ο ουρανός στο κεφάλι μου..
    Όταν επιστρέψαμε στους ξενώνες μας,οι μπαμπάδες της παρέας αποφάσισαν να ακολουθήσουν την παράδοση που θέλει να παίζουν χαρτιά μέχρι τα ξημερώματα.Όσο για τις μαμάδες?Αγκαλιά με τα μωρά μας ,μάλλον πως κερδίσαμε στην ΑΓΑΠΗ.