Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Τα πρέπει και τα θέλω

   Πρέπει να θέλω?ή μήπως θέλω και πρέπει?Από μικρή κάθε φόρα που κάποιος μου έλεγε τι πρέπει να κάνω, κατέβαζα τα μούτρα μου και έκανα του κεφαλιού μου..Στην περίοδο της εφηβικής επανάστασης,αποφάσισα να μην ξαναακολουθήσω τα πρέπει και να πράττω μόνο "θέλω".Είχα γράψει παντού την φράση του Οδυσσέα Ελύτη "πιάσε το πρέπει από το γιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι" και κάθε που λιγοψυχούσα την διάβαζα και έπαιρνα κουράγιο..
  Μεγαλώνοντας οι δυνάμεις μου λιγόστευαν, κατέβαζα τα μούτρα μου και έκανα αυτό που έπρεπε..Όσο περνούσαν τα χρόνια τα πρέπει έσταζαν σιγά σιγά στην ψυχή μου και την μόλυναν ανεπανόρθωτα,διαπίστωσα ότι αυτό που πολεμούσα ήταν ο ίδιος μου ο εαυτός.Ήμουν ένα μεγαλοπρεπέστατο πρέπει από την κορφή ως τα νύχια!!Ήμουν ένα πρέπει που πιο πρέπει δεν γίνεται..Και τα θέλω που διαλαλούσα τόσα χρόνια τι ήταν?μασκαρεμένα πρέπει.Ήταν μασκαρεμένα πρέπει.

  Βρε λες να συμβιβαστώ?αφού πρέπει ,δεν πρέπει?Η κοινωνία μας άλλωστε είναι φτιαγμένη πάνω στα πρέπει.Αυτό δεν είναι που χωρίζει τα δίποδα από τα τετράποδα?Τα δίποδα "πρέπει",τα τετράποδα "θέλω"..
Εγώ δηλαδή όταν θέλω είμαι τετράποδο??
  Μια φωνή με έβγαλε από τη σφαίρα του παραλογισμού..Το τιτικάκι προσπαθεί να ανοίξει το συρτάρι και να πετάξει όλα τα φρεσκοπλυμένα και καλοσιδερωμένα ρούχα στο πάτωμα!!
-Όχι βρε μπεμπόνι μου δεν πρέπει!!!...είπα και έτρεξα κοντά της για να γλιτώσω τον κόπο μου.Ξαφνικά φωτίστηκε το πρόσωπό μου και έλαμψαν τα μάτια μου,γονάτισα δίπλα στη μικρή μου,της άνοιξα καλά-καλά το συρτάρι και την άφησα να αποφασίσει..Να αποφασίσει ανάμεσα στο πρέπει και στο θέλω.Κοιτώντας με ,δύσπιστα στην αρχή αλλά χωρίς να μπορεί να αντισταθεί στο θέλω της, πήρε το πρώτο ρούχο και χαμογελώντας πονηρά,το πέταξε στο πάτωμα..Άδειασε όλο το συρτάρι.Το πάτωμα γέμισε χρώματα,τα χρώματα μας γέμισαν γέλια και τα γέλια μας χάρισαν φιλιά!
   Περήφανη για τη συμπεριφορά μου,ένιωσα πως ξαναγεννήθηκα,πως ελευθερώθηκα!Είχα αφήσει το παιδί μου να κάνει ότι θέλει.Ζήτω τα θέλω!!Μα για μια στιγμή..Η πράξη φέρνει αντίδραση και τα θέλω πρέπει!!
  Το "θέλω" μας ήταν να πετάξουμε όλα τα ρούχα στο πάτωμα,το "πρέπει"μας είναι να τα μαζέψουμε,να τα διπλώσουμε και να τα βάλουμε στη θέση τους!
 -Τίτα έλα να βοηθήσεις τη μαμά!!!




ΚΑΙ ΜΕ ΦΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΘΑΝΑΤΟΝ (3) 
Είσαι νέος – το ξέρω – και δεν υπάρχει τίποτε.

Λαοί, έθνη, ελευθερίες, τίποτε.
Όμως ε ί σ α ι. Και την ώρα που
Φεύγεις με το ‘να πόδι σου έρχεσαι με τ’ άλλο
Ερωτοφωτόσχιστος
Περνάς θέλεις – δε θέλεις
Αυλητής φυτών και συναγείρεις τα είδωλα
Εναντίον μας. Όσο η φωνή σου αντέχει.

Πώς της παρθένας το τζιτζίκι όταν το πιάνεις

Πάλλονται κάτω απ’ το δέρμα σου οι μυώνες
Ή τα ζώα που πίνουν κι ύστερα κοιτούν
Πώς σβήνουν την αθλιότητα: ίδια εσύ
Παραλαμβάνεις απ’ τους Δίες τον κεραυνό
Και ο κόσμος σού υπακούει. Εμπρός λοιπόν
Από σένα εξαρτάται. Τάχυνε την αστραπή

Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ ”Ο ΜΙΚΡΟΣ ΝΑΥΤΙΛΟΣ