Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

Ο τελευταίος των μονοψηφίων


   Διανύουμε το τελευταίο δεκαήμερο,για να μην πω τις τελευταίες μέρες του ένατου μήνα και χρησιμοποιώ πληθυντικό γιατί μαζί με το τιτικάκι μεγαλώνουμε και μεις ή μάλλον πιο σωστά ωριμάζουμε..Μαθαίνουμε να μετράμε την κάθε μέρα διαφορετικά.Πιο συγκεκριμένα,οι μέρες παύουν να ισχύουν ημερολογιακά,τώρα είναι απλά "η μέρα που έβγαλε το πρώτο της δόντι,η μέρα που στάθηκε όρθια,η μέρα που χτύπησε παλαμάκια.."όσο για τις νύχτες?είναι αυτές που συνήθως μείναμε άυπνοι!!Καμιά μέρα και καμιά στιγμή δεν είναι ίδια με άλλη.Έννοιες δηλαδή και ρητά χιλιοειπωμένα που τουλάχιστον εγώ,ποτέ μέχρι τώρα δεν τα είχα νιώσει.Για να αλλάξει ο τρόπος σκέψης,έφτανε απλά  να κρατήσω στην αγκαλιά μου ένα τόσο δα πλασματάκι και να το δω να αναπτύσσεται ,να μεγαλώνει,να ξεδιπλώνεται ο χαρακτήρας του και φυσικά δεν αναφέρομαι στους πρώτους μήνες,τότε δεν υπήρχε χρόνος όχι για σκέψεις αλλά ούτε καν  για όνειρα,που πολύ θα ήθελα δηλαδή ..Δεν λέω,δεν μεταμορφώθηκα και σε γκουρού(!),ούτε περνάω τις μέρες μου με διαλογισμό και γιόγκα,απλά που και που έχω και καλές στιγμές.
   Είναι όμως και κάποιες στιγμές,στιγμές που ξεχνάω τις φιλοσοφίες και το μορφωτικό μου επίπεδο και εκτός δηλαδή που τα βλέπω όλα μαύρα,μπορεί και να σε κάνω μαύρο αν βρεθείς στον δρόμο μου!!Μόνο ο Νέρο μπορεί να τη γλυτώσει που είναι μαύρος από φυσικού του.
  Για να  γιορτάσω τον τελευταίο των μονοψηφίων θα κάνω ένα χρονομακροβούτι κι όπου με βγάλει η ανάσα!!