Στην καθιερωμένη μας μηνιαία επίσκεψη στην παιδίατρο και ενώ περιμέναμε στην αίθουσα αναμονής,το έριξα στα ταξίδια.Τα ταξίδια στον χρόνο.Θυμήθηκα την πρώτη φορά που περιμέναμε σ' αυτήν εδώ την αίθουσα.Μόνο που τότε ήμασταν δυο.Εκτός αν μετρούσες εμένα διπλή!Έγκυος,στον όγδοο!Πόσο διαφορετικά έβλεπαν τα μάτια μου τότε..Ή πιο συγκεκριμένα,δεν έβλεπα μπροστά μου!Ήμουν μονίμως αφηρημένη και συνεχώς ονειροπαρμένη!!Είχα αφήσει πίσω μου τον αγχωτικό έβδομο,με τις ανησυχίες και τους φόβους της γέννας και είχα μπει στον όγδοο της νιρβάνας.Και όχι δεν είχαμε κολλήσει κάποια παιδική αρρώστια,απλά θέλαμε να μιλήσουμε με την παιδίατρο που επιλέξαμε να παρακολουθήσει το μωρό μας, από το πρώτο δευτερόλεπτο της ζωής του!Θυμάμαι πως λίγες ήταν οι κουβέντες που ανταλλάξαμε ενώ περιμέναμε τη σειρά μας.Ήμασταν βυθισμένοι στα όνειρά μας,άλλωστε τα όνειρα είναι κολλητικά!
