Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Σσσσ μη ξυπνήσεις το μπλογκάκι..

  " Μα καλά ούτε ένα τηλέφωνο δεν έχει χρόνο να πάρει", αναρωτιόμουν για τις φίλες που χάθηκαν νωρίς στον χρονοχώρο  γάμου-οικογένειας..Δεν μπορούσε να χωρέσει το μυαλό μου πως είναι δυνατόν από ένα ολόκληρο 18ωρο(εξαρτάται και από τις ανάγκες του καθενός ή τις ανάγκες τις καθημερινότητας)δεν μπορούσαν να αφιερώσουν 10 λεπτά για ένα ρημάδι τηλεφώνημα??Έπαιρνα εγώ..μια,δυο και τα λεγα με τον τηλεφωνητή!!
  Δεν ξεχνούσα τίποτα θυμόμουν τα πάντα.Το μυαλό μου συγκρατούσε ακόμη και τις πιο άχρηστες πληροφορίες..Μνήμη ελέφαντας!!Ώσπου τα πρώτα σημάδια άρχισαν να αχνοφαίνονται στον ορίζοντα.Στην αρχή λες και έγινε αυτόματο ξεσκαρτάρισμα και θυμόμουν επιλεκτικά.Σιγά σιγά με εγκατέλειψε και η δυνατότητα της επιλογής.Απορρούσα τι μου συμβαίνει και πως είναι δυνατόν εγώ να ξεχνάω.
  Σαν να μην έφτανε η επιλεκτική μνήμη προστέθηκε και η επιλεκτική ακοή καθώς και η επιλεκτική όραση!!Αναρωτιόμουν αν τα χάνω,με γλαρωμένο το μάτι και το μετέωρο βήμα  των νυχτερινών ξαγρυπνιών..
  Αλλάζουν οι άνθρωποι.Μα πιο πολύ αλλάζουν οι προτεραιότητες..Ξεχνάς γιορτές,γενέθλια και επετείους και κάποιες στιγμές ξεχνάς και τον ίδιο σου τον εαυτό..