Το καλό φαγητό δίνει και ενέργεια και αν είσαι μια σταλιά σταλίτσα ζουζουνίτσα ,έχεις ενέργεια να κουράσεις ένα λόχο..Ώρες,ώρες αναρωτιέμαι να μην μας μοιάσει ούτε λίγο αυτό το παιδί..στον ύπνο?Όχι όταν ήμασταν μικροί αλλά στα φοιτητικά μας!Που κοιμόμασταν και ξεχνούσαμε να ξυπνήσουμε..Μια μέρα θέλω από εκείνες,μόνο μια,να κοιμηθώ να πάρω ενέργεια γιατί με το φαγητό αποτέλεσμα δεν βλέπω!
Το μεγάλο κεφάλαιο που χαρακτηρίζει έντονα αυτόν τον μήνα, μια που το μικρό μου κάνει απεργία ύπνου,είναι η κούραση.Είναι όμως και κάτι μικρές παραγραφούλες που δίνουν άλλο νόημα στην ταλαιπωρημένη καθημερινότητά μας.Τα άλλα "κόλπα".Εντάξει,είχε δείξει από μικρή,πολύ μικρή ότι είναι κοινωνική,ειδικά όταν φτάναμε στο ταμείο του εκάστοτε καταστήματος, σαν ένα αόρατο χέρι να τη γαργαλούσε και άρχιζε αυτόματα να σκορπά χαμόγελα και να κρύβετε ναζιάρικα στον λαιμό μου!Εμείς πάντως,σκοπό να πετύχουμε καλύτερες τιμές,δεν είχαμε!!Τώρα όμως που μεγάλωσε(!)τι γέλια,τι μουσουνάκια,τι φιλιά από μακρυά..κι όταν για κάποιο λόγο που μόνο αυτή γνωρίζει, είναι πιο χαρούμενη ,κάνει ένα κοκτέιλ όλων των παραπάνω και επιπλέον "τρέλες",το κούνημα δεξιά-αριστερά του κεφαλιού της,που είναι το κερασάκι! Μου φαίνεται πως μόνο να μιλήσει δεν μπορεί..Αν εξαιρέσουμε,την αγαπημένη της λέξη,"ντου"..Βρε, λέτε να μας βγει παοκάκι???
