Μια αγαπημένη φίλη,μια φίλη με ευαισθησίες μας μύησε στον κόσμο του Μικρού Αναγνώστη.Ο Μικρός Αναγνώστης προτείνει ,παρουσιάζει αλλά και δίνει το λόγο στα παιδιά να γράψουν τις δικές τους ιστορίες.Το τιτικάκι βέβαια, είναι πολύ μικρό για να γράψει τη δική του ιστορία αλλά δεν έχει κανένα πρόβλημα να ακούσει τις ιστορίες άλλων παιδιών!Κάθεται αναπαυτικά στην αγκαλιά μου, κοιτώντας την οθόνη του υπολογιστή.Μου λέει την αγαπημένη της λέξη: -Ατό,ατό..και το παραμύθι αρχίζει!Γελάει όλο ικανοποίηση και τεντώνει καλά καλά τα αυτάκια της!!Τα παραμύθι,ευτυχώς για το μπεμπόνι που βαριέται εύκολα,δεν κράτησε πολύ,μιας και είναι γραμμένο από παιδιά!!Τέλος το παραμύθι,τέλος και οι αγκαλιές..όσο χάρηκες,χάρηκες μάνα!
